Śnieg jest ważnym elementem naszej przyrody. Okrywa rośliny chroniąc je przed przymrozkami. Topniejąc, znacznie lepiej nawadnia glebę niż opady deszczu. Śnieżne zimy zmniejszają ryzyko pożarów na wiosnę, gdy nie ma jeszcze świeżej pokrywy roślinnej.

Śnieżne zimy są bardzo pożądane, ponieważ śnieg, jest naturalnym, powierzchniowym zbiornikiem wodnym, który trzyma wodę i topniejąc, stopniowo oddaje ja do gruntu. Śnieg to magazyn wody dla lasu. Gdy nie ma śniegu, gwałtownie spada poziom wód gruntowych. W lasach znikają wtedy jeziorka, mokradła i trzęsawiska, które są bardzo ważnym elementem środowiska.

Dodatkowo pod śniegiem znajdują schronienie różne gatunki zwierząt, choćby myszy, nornice, a nawet ptaki czasami chowają się w śniegu, aby przetrwać mroźną zimową noc. Solidny mróz i śnieg są również barierą, chroniącą nasze lasy przed inwazją owadów i innych szkodzących im organizmów. Surowe zimy zmniejszają ich populację i w ten sposób naturalnie hamują ich nadmierny rozwój.

Co nieco o śniegu

Śnieg nie jest biały. To w końcu woda, a więc jest przezroczysty. Jednak krawędzie śnieżnych płatków rozpraszają światło, które miesza się ze sobą, co sprawia, że nasze oczy obierają je jako białą barwę.

Dlaczego, gdy napada dużo śniegu, robi się cicho? Świeży śnieg dobrze wytłumia dźwięki. Jeśli jednak zacznie się topić, a potem ponownie zamarznie, powstała warstwa lodu, odbije fale dźwiękowe, pozwalając się im daleko nieść.

Padający śnieg to także oczyszczacz powietrza. Opadając w stronę ziemi, zbiera po drodze pyły i zanieczyszczenia unoszące się w powietrzu. Im dłużej pada, tym lepszy daje to efekt.

Co oprócz śniegu?

To zadziwiające jak wiele wcieleń może mieć H2O, osiągając stały stan skupienia. Jednak niektóre z jej zimowych postaci mogą być groźne dla drzew.

Jest to tzw. okiść, czyli osiadająca na gałęziach drzew i krzewów biała pierzynka śniegu. Jeśli jest jej zbyt dużo, bądź jeśli stanie się mokra i bardzo ciężka, może łamać gałęzie, a nawet całe drzewa. Powstają wtedy śniegołomy. Kiedy śnieżna pokrywa obali całe drzewo z korzeniami, powstają wtedy śniegowały. Bardzo rzadko dochodzi do tych zjawisk pod wpływem ciężaru lodu w czasie gołoledzi.

Inne formy zjawisk atmosferycznych związanych ze zmianą stanu skupienia wody to:

• Gołoledź - powstaje, gdy padający deszcz styka się z wychłodzonymi powierzchniami (np. gałęziami) i zamarza tworząc warstwę lodu. Dzieje się tak zwykle wtedy, gdy po mroźniejszym okresie następuje ocieplenie z padającą mżawką.
• Szadź - osad atmosferyczny w postaci zlepionych ze sobą kryształków lodu, które powstają w wyniku zamarzania kropelek wody pochodzących z mgły lub chmur. Czasem może być naprawdę obfita, nie grozi natomiast łamaniem gałęzi.
• Szron - mylony z szadzią. To lodowe igiełki, które czasem się rozgałęziają na powierzchni, ziemi, roślin, przedmiotów. Powstaje w wyniku skraplania i zamarzania pary wodnej zawartej w powietrzu. Występuje częściej jesienią i wiosną w czasie przymrozków. Potrafi tworzyć misterne wzory na powierzchniach, na których się pojawia.