Web Content Display
Zielony Punkt Kontrolny we Włoszakowicach
Aktywny wypoczynek na łonie natury połączony ze zmysłem orientacji w przepięknych krajobrazach lasów włoszakowickich. To wszystko czeka na Was podczas eksploracji nowo utworzonych tras, zaliczonych do Zielonego Punktu Kontrolnego. Zapraszamy!
Zielony Punkt Kontrolny to forma orientacji w lesie. Składa się z sieci stałych punktów kontrolnych, do których dołączone są szczegółowe mapy, spełniające kryteria ustanowione przez Międzynarodową Federację Orienteeringu. Dzięki temu możecie uprawiać sporty orientacyjne również w lesie, np. biegać lub jeździć na rowerze.
Orienteering daje ogromną satysfakcję. W ten sposób ćwiczymy ciało i umysł, a także uwrażliwiamy się na przyrodę i poznajemy LAS od środka, niczym pierwsi odkrywcy. Wystarczy kompas i mapa z zaznaczoną na niej trasą do pokonania. Na niej bowiem znajdują się punkty kontrolne, na których potwierdza się swoją obecność poprzez podbicie karty startowej perforatorem umieszczonym na szczycie punktu.
Mapę punktów ZPK znajdziecie pod adresem: http://www.zielonypunktkontrolny.pl/.
Nadleśnictwo Włoszakowice przygotowało dla Was aż 50 takich punktów. Są nimi akacjowe słupki zaopatrzone w numer i perforator, rozmieszczone na terenie dwóch leśnictw: Papiernia i Krzyżowiec, zajmując łączną powierzchnię 9 km2. To prawdziwa gratka dla miłośników biegów na orientacje.
Niewątpliwą atrakcją przyrodniczą tego miejsca są wspaniałe dąbrowy, jedne z najpiękniejszych w Wielkopolsce, roztaczające swój urok zwłaszcza jesienią. Lecz to nie wszystko. Pagórkowata rzeźba terenu leśnictwa Papiernia, z licznymi malowniczymi jeziorami i bagnami nie pozwoli Wam popaść w monotonię. Świadkiem Waszych zmagań będą dorodne sosny, piękne i okazałe dęby oraz ich skryci mieszkańcy. Takiego doświadczenia nie zapewni widok z drogi. Dla zachęcenia prezentujemy krótki film o lesie włoszakowickim widzianym z lotu ptaka.
Nadleśnictwo przygotowało 6 tras z różnym poziomem trudności i dystansem. Mapę nazwano „Papiernia" (od nazwy leśniczówki). Pamiętajcie jednak, że określony dystans to odległość w linii prostej, rzeczywista jest o wiele dłuższa. Wszystkie mapy dostępne są jako załączniki.
Trening można rozpocząć z jednej z trzech lokalizacji. Start oznaczony jest na mapie trójkątem, znajduje się w miejscach postoju pojazdów. W każde z tych miejsc można dojechać samochodem, zostawiając nasz środek lokomocji w wyznaczonym miejscu:
- miejscowości Boszkowo-Letnisko (ulica Dominicka);
- parkingu leśnym przy drodze gminnej Włoszakowice-Dominice;
- parkingu leśnym przy drodze powiatowej Włoszakowice-Wijewo.
Jeśli dopiero rozpoczynacie swoją przygodę z orienteeringiem prezentujemy krótki poradnik:
-
Pobierz jedną z tras, jeśli rzeczywiście nie masz dużego doświadczenia z czytaniem map, masz kłopoty z orientacją, wybierz trasę najkrótszą lub nawet tylko kilka punktów;
-
Zanim wystartujesz dokładnie przeanalizuj mapę, zwróć uwagę na szczegóły. Ważną rzeczą jest, by wydruk był w kolorze, bowiem różnorodne barwy mają bardzo duże znaczenie;
-
Skala mapy 1:10 000 oznacza, że 1 cm na mapie to 100 metrów bieżących w terenie;
- Mapa podzielona jest na kwadraty lub prostokąty czarną, przerywaną linia. Są to tzw. oddziały leśne, w południowo-zachodnich ich częściach powinien stać betonowy lub granitowy słupek oddziałowy z wymalowanymi numerami oddziałów. Białe tło i czarne cyfry.
-
Wielkość oddziału to około 550 x 550 metrów, co daje ponad 30 hektarów powierzchni;
-
Z reguły linie oddziałowe są drogami, ale uwaga - nie zawsze. Dlatego alternatywnie można skorzystać z innej drogi leśnej, w zależności od kategorii inaczej wyrysowanej na mapie. Im grubsza linia tym droga jest szersza i często eksploatowana;
-
Warstwice to te nieregularne kształty i linie koloru brązowego, podobnie jak w górach pomagają nam określić ukształtowanie terenu;
-
Kolor zielony na mapach zawsze był kojarzony z terenami leśnymi, podobnie jest w tym przypadku. Jednak nie do końca, bowiem im ciemniejszy jest kolor tym las jest młodszy, a więc też trudniejszy do przebiegu, gęstszy. Według Ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 roku stałym zakazem objęte są uprawy leśne do 4 m wysokości;
Szczegółowe informacje wraz z opisem symboli na stronie nadleśnictwa Włoszakowice.
-
Kolor biały to również las, jednak już starszy i dostępny, w którym możemy biec, ale ostrożnie!
-
poligony widoczne na naszych mapach są jeszcze zaznaczone kolorem żółtym (pomarańczowym) oraz czarnym. Pierwszy z nich oznacza grunty rolne i pola uprawne lub tzw. pasy zaporowe - poletka służące do dokarmiania zwierzyny w lesie. Kolor czarny w formie niewielkich regularnych kształtów, to tereny zabudowane;
-
Kolor niebieski podobnie jak i na innych mapach zawsze będzie przedstawiał wody, zarówno stojące jak i płynące, a więc jeziora, rzeki i potoki. Kolorem niebieskim w postaci kratownicy i innych poziomych kresek zaznaczone są tereny niedostępne, te omijajcie szerokim łukiem;
-
Waszym zadaniem jest dotarcie do punktów oznaczonych na mapie od 1, cały czas biegnąc drogami leśnymi o różnym poziomie użyteczności. Po dotarciu do punktu należy sprawdzić numer słupka oraz "odbić" na mapie charakterystyczny wzór.
Walorem i niewątpliwie przewagą biegów na orientację nad innymi biegami jest fakt, że cały czas spędzamy w lesie, z dala od zgiełku i hałasu, biegnąc po drogach nieutwardzonych. W rękach trzymając mapę cały czas jesteśmy zmuszeni do analizy terenu i otoczenia.
Wydrukowane mapy będą dostępne w obiektach hotelarskich, siedzibie nadleśnictwa oraz innych punktach na terenie Włoszakowic i Boszkowa- Letniska.
1. Dąbrowy włoszakowickie, Leśnictwo Krzyżowiec, Leśnictwo Papiernia, to zwarty kompleks blisko 600 ha lasów dębowych położonych w Nadleśnictwie Włoszakowice. Jest on częścią tzw. lasu włoszakowickiego, rozciągającego się na powierzchni blisko 6 tys. ha. To właśnie w tym miejscu, dzięki odpowiednim uwarunkowaniom siedliskowym i prawidłowo prowadzonej gospodarce leśnej bytuje największa w Wielkopolsce populacja jelonka rogacza;
2. Historia biegu na orientację sięga końca XIX wieku, kiedy to stał się on popularny w Skandynawii. Pierwsze zawody, rozegrane wśród wojskowych, odbyły się w Norwegii w miejscowości Bergen w 1897 roku. Do Polski sport ten zawitał w latach 60-tych ubiegłego stulecia, a rozwój jego popularności w naszym kraju przypadł na lata 90-te.