Uroczysta premiera filmu o „Ince"

1 marca obchodzony jest jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. W przeddzień tego wydarzenia w warszawskim kinie Luna odbyła się premiera filmu dokumentalnego Jacka Frankowskiego „Inka. Są sprawy ważniejsze niż śmierć". Poznańska premiera przewidziana jest na 22 marca.

- Lasy Państwowe poniosły w najnowszych dziejach Polski olbrzymią ofiarę krwi, zarówno w okresie wojny, jak i w okresie stalinizmu - rozpoczął wystąpienie dyrektor generalny Lasów Państwowych Konrad Tomaszewski. - Wypełniając szereg funkcji, mamy również w swoją misję wpisaną  funkcję pielęgnowania historii i dziedzictwa kulturowego. Lasy są wielkim pomnikiem męczeństwa, które znamionowało nasze dzieje przez wiele dziesiątków lat – dodał.

Film o „Ince" powstał przy współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej. Jak podkreślił Jarosław Szarek, prezes IPN dokument ma być początkiem współpracy pomiędzy Lasami a Instytutem. - To jest nasz początek drogi. Zamierzamy budować ścieżki edukacyjne, planujemy realizować kolejne filmy, pokazać historię dążeń do wolności i niepodległości, i zrobimy to wspólnie z Lasami Państwowymi – powiedział.

Jacek Frankowski podczas premiery wyjaśnił, że impulsem do powstania dokumentu było odnalezienie grobu Danuty Siedzikówny„Inki". Film pokazuje, że emocje związane z przeżywaniem losów Danuty Siedzikówny towarzyszą wszystkim, którzy mieli okazję zetknąć się z jej historią. Rodzina, bliscy, żołnierze Armii Krajowej nie kryją wzruszenia, kiedy przed kamerą przywołują wspomnienia. Ich słowa uzupełniają, stanowiące oś filmu, wypowiedzi Piotra Szubarczyka, historyka z gdańskiego oddziału IPN, wytrwałego badacza powojennej konspiracji młodzieżowej.

Poznańska premiera filmu „Inka. Są sprawy ważniejsze niż śmierć" odbędzie się 22 marca w kinie Rialto

Na wtorkowej  premierze w Warszawie byli obecni weterani Armii Krajowej, w tym prezes Leszek Żukowski, prezes Zarządu Głównego ŚZŻAK, członkowie rodziny Siedzikówny, osoby biorące udział w realizacji filmu oraz politycy.

„Inka" była córką leśnika Wacława Siedzika, dzieciństwo spędza w leśniczówce Olchówka koło Narewki (stąd zaangażowanie LP w realizację filmu). Po śmierci rodziców (jej ojciec został zatrzymany przez Rosjan i zesłany do kopalni w rejonie Nowosybirska; matka, Eugenia została zastrzelona przez gestapo), Danuta wstąpiła w 1943 r. w szeregi Armii Krajowej. Jako sanitariuszka działała w siatce konspiracyjnej AK kierowanej przez leśniczego Stanisława Wołoncieja „Konusa" z Narewki.

W październiku 1944 r. „Inka" zaczęła pracę w Nadleśnictwie Narewka jako kancelistka. W czerwcu 1945 r. wszyscy pracownicy nadleśnictwa zostali aresztowani przez NKWD i UB pod zarzutem współpracy z podziemiem niepodległościowym. Odbita w czasie konwoju do Białegostoku dołączyła do oddziału 5 Wileńskiej Brygady AK. Po zakończeniu wojny wróciła do legalnego życia. Korzystając z pomocy ojca chrzestnego - leśnika Stefana Obuchowicza znalazła pracę w Nadleśnictwie Miłomłyn. Po trzech miesiącach, na początku marca 1946 r., „Inka" powróciła w szeregi swojego oddziału.

Na wszystkich frontach II wojny światowej walczyło ok. 11 tys. leśników. Służyli w Wojsku Polskim w 1939 r., w Armii Andersa, Armii Krajowej, Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i ZSRR. Po wojnie wielu z nich angażowało się w pomoc ludności cywilnej i walkę konspiracyjną z sowieckim okupantem.

Historia Danuty Siedzikówny „Inki", sanitariuszki legendarnej 5 Wileńskiej Brygady AK mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki", stała się symbolem ofiar powojennej walki z sowietyzacją Polski.

Jedna z uczennic I LO we Wrocławiu, szkoły w której w 2014 r. uczniowie wybrali „Inkę" na patronkę, w filmie przyznaje, że nie głosowała na „Inkę", że na takie poświęcenie sprawie „żadnego z nas nie byłoby stać".

Z fragmentów odnalezionych pamiętników Heleny Tymińskiej, babci „Inki" wynika, że młoda dziewczyna do partyzantki przyłączyła się, gdyż to wynikało z poczucia obowiązku, a nie chęci przeżycia przygody.

W różnych miastach w całej Polsce, w ramach popularyzacji tematyki związanej z polskim podziemiem niepodległościowym, odbywają się dyskusje historyków oraz projekcje filmu,  organizowane przez oddziały IPN oraz regionalne dyrekcje Lasów Państwowych. Pokazy odbywają się m. in. w Lublinie, Szczecinie, Białymstoku, Łodzi, Gdańsku, Rzeszowie, Katowicach, Wrocławiu i Krakowie. Patronat nad wydarzeniem objęli dyrektor generalny Lasów Państwowych oraz prezes Instytutu Pamięci Narodowej.