Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 13 listopada 2017 roku zmarła Małgorzata Stachowiak, kierownik Zespołu Ochrony Lasu w Łopuchówku, osoba posiadająca niebywałą specjalistyczną wiedzę i ogromne doświadczenie.  

Małgorzata urodziła się 14 czerwca 1957 r. w leśnej rodzinie. Była najstarszą z trzech córek Państwa Szymczaków. Tata Małgosi był leśniczym Leśnictwa Sieciejów w Nadleśnictwie Lipinki Łużyckie, na terenie dzisiejszej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Liceum Ogólnokształcące kończy w Żarach w 1977 r.

Wychowanie w lesie, obcowanie z pracą jaką wykonywał Ojciec, zaowocowało i Jej powołaniem do bycia leśnikiem.

Podjęła decyzję o studiach na Wydziale Leśnym ówczesnej Akademii Rolniczej w Poznaniu, które rozpoczyna w 1977 r. W leśnictwie swojego ojca poznaje Pawła, również leśnika, swojego przyszłego męża. Kontynuują swoją znajomość w czasie Małgosi studiów, gdy Paweł jest już pracownikiem naukowym, specjalistą entomologiem.
Ślubują w 1980 r. Już w 1981 r. praktykuje w Stacji Ochrony Lasu w Leśnym Zakładzie Doświadczalnym w Siemianicach.

W 1982 r. na świat przychodzi ich pierwszy syn Wit. Ze względu na tą sytuację przerywa studia, które to ukończy w 1989 r. W tym czasie podejmuje się różnych prac: pracuje w przedszkolu, w szpitalu ortopedycznym, w zabawkarskiej spółdzielni pracy.

Kończąc studia zaocznie 3 stycznia 1987 r. składa podanie do pracy w ówczesnym Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Poznaniu do wydziału informatyki, gdzie zostaje przyjęta. Przez dwa lata pracuje jako operator wchodzących wtedy do użytku komputerów.

Z początkiem 1989r. rozpoczyna pracę w Wydziale Ochrony Lasu. Drugi syn Tomasz urodził się w 1990 r. Dalsze i tym samym niemal całe Jej życie zawodowe związane było z ochroną lasu.

Jej dar wyczucia i rozumienia lasu oraz ponad 20-letni staż pracy w Wydziale Ochrony Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, zarówno na stanowisku specjalisty jak i naczelnika, zaowocowało jej ogromnym doświadczeniem i wiedzą  w zakresie ochrony lasu. Wykorzystywała to również będąc przez ostatnie 6 lat kierownikiem Zespołu Ochrony Lasu w Łopuchówku, tym samym stała się współodpowiedzialna za zagadnienia ochrony lasu na terenie dwóch regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych: w Poznaniu i Zielonej Górze.

Pomimo tylu trosk była zawsze życzliwa, pomocna i dzieląca się swoją obszerną wiedzą. Pełna pomysłów i nowych rozwiązań, obecna w każdym miejscu, tam gdzie tylko była potrzebna. Każde prognozowanie zagrożenia od szkodników, czy to owadzich, czy grzybowych, każde ich poszukiwania, wszystkie zabiegi lotnicze, monitoring, nie mogły się odbyć bez Niej. Z ogromną troską i zaangażowaniem dbała o nasze lasy, które również Niej zawdzięczają swoją dobrą kondycję.

Dziękujemy za to, że byłaś z nami. Dziękuję w imieniu Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, dyrektorów regionalnych, Koleżanek, Kolegów i swoim za to, że tyle pracy i zaangażowania poświęciłaś Lasom.

Małgoś!
Tak niedawno przekazywałaś pozdrowienia dla moich najbliższych, tak niedawno widzieliśmy się na naradzie, a potem na pielgrzymce leśników w Częstochowie. Tyle wspólnych tematów, tyle czasu, tyle wspólnej pracy i tyle nie dokończonych rozmów, również między nami.

Wierzę Małgosiu, wierzę i wiem, że wreszcie teraz, po tylu latach możesz usiąść razem z Pawłem i zapewne siedzicie teraz w niebiańskim lesie Pana Boga, że wreszcie teraz macie możliwość rozmawiać i dyskutować.

Będzie nam Ciebie brakować!

Odpoczywaj w pokoju!

Tomasz Markiewicz, dyrektor RDLP w Poznaniu

Poznań – Koziegłowy, 16 listopada 2017r.