Asset Publisher Asset Publisher

Back

Pierwszy w Polsce Las Modelowy

Pierwszy w Polsce Las Modelowy

15 września 2015 roku w siedzibie Nadleśnictwa Oborniki podpisano Deklarację w sprawie utworzenia Lasu Modelowego w Obornikach. 17 Sygnatariuszy reprezentujących różne organizacje i instytucje zobowiązało się tym samym do realizacji wspólnie opracowanego i uzgodnionego Planu Strategicznego na lata 2015-2022.

6 listopada 2015 r w Ottawie podjęto ostateczną decyzję w tej sprawie i włączono Las Modelowy w Obornikach do Międzynarodowej Sieci Lasów Modelowych (IMFN - International Model Forest Network).

Wiele podmiotów – jeden cel

Pojęcie „Las Modelowy" wywodzi się z Kanady z początku lat 90-tych. Jest to pewien obszar, w którym istotnym elementem są zasoby naturalne (np. las lub woda). Decyzje i działania podejmowane na tym terenie są konsultowane i uzgadniane między różnymi podmiotami i osobami. To pewnego rodzaju forma dobrowolnego partnerstwa pomiędzy organizacjami, instytucjami i obywatelami, którzy chcą aktywnie uczestniczyć w życiu danego regionu. Chcą współdecydować. W przypadku Lasów Modelowych to współdecydowanie dotyczy właśnie zasobów naturalnych.

Wspólne rozwiązywanie problemów

Koncepcja Lasu Modelowego jest dedykowana dla obszarów, w których mamy do czynienia z problemem konfliktów bądź nieporozumień między różnymi grupami społecznymi wokół sposobów użytkowania lasów, rzek lub innych zasobów naturalnych. Aby temu zaradzić należy usiąść przy wspólnym stole, zdefiniować problemy, poznać wzajemne oczekiwania, zaproponować najlepsze dla wszystkich rozwiązania, uzgodnić stanowiska i wdrożyć przygotowane zadania w życie. To jest właśnie Las Modelowy – wiele pracy w najbliższym nam krajobrazie, ale jeszcze więcej do zrobienia z ludźmi – wyjaśnia Jarosław Bator, specjalista Służby Leśnej w Nadleśnictwie Oborniki. Z takimi właśnie założeniami utworzono Las Modelowy w Obornikach.

Dlaczego w Obornikach?

Od wielu lat poznańscy leśnicy przyglądali się temu, jak koncepcja lasów modelowych funkcjonuje w innych rejonach Europy. Kilka międzynarodowych projektów realizowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Poznaniu przekonało nas do tego, aby spróbować też u nas. Dolina Wełny okazała się dobrym poligonem doświadczalnym.

Zebraliśmy przedstawicieli samorządów, naukowców, kajakarzy, miłośników nordic walking, wędkarzy, leśników, rolników, meliorantów, organizacje pozarządowe i strażników przyrody. Każda z tych grup społecznych jest zainteresowana tym, by korzystać z dobrodziejstw lasu i wody. By korzystać albo by chronić to, co najcenniejsze – dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe – komentuje Włodzimierz Kowal, Nadleśniczy Nadleśnictwa Oborniki.

Korzyści z Lasu Modelowego

Podstawową, jest wiedza i informacja. Jeśli tego nie mamy, trudno podejmować racjonalne decyzje. W ramach podjętej współpracy udało się zebrać dane przyrodnicze o tym terenie i wydać je w formie publikacji książkowej, która z pewnością zwiększa świadomość społeczną o naszym terenie.

Kolejny atut to poprawa komunikacji między różnymi grupami społecznymi i instytucjami. Od 2012 roku odbywają się regularne spotkania zainteresowanych stron i zespołów roboczych. Zarządzanie zasobami naturalnymi zyskuje niejako perspektywę wielkoobszarową, gdzie wiele funkcji i sposobów użytkowania terenu nakłada się na siebie. Instytucje i partnerzy uzyskują umiejętności wzajemnej współpracy przez co oszczędzają czas, wysiłek i zainwestowane zasoby. Pojawia się prawdziwe partnerstwo definiowane jako zestaw wspólnego celu, wzajemnego zaufania i otwartej komunikacji.

Las Modelowy to konkretne działania lokalne. Przywrócimy naszym rzekom ich naturalny charakter. Odtworzymy miejsca rozrodu różnych gatunków ryb. Przygotujemy przejścia dla kajakarzy w miejscach, w których dziś są bariery infrastrukturalne. Odpowiemy pozytywnie na oczekiwania społeczne i środowiskowe. Skoordynujemy działania na rzecz turystyki zmniejszając jednocześnie presję człowieka na las, na rzeki – wylicza Jarosław Bator.

Wspomniane działania to kompetencje różnych instytucji. Las Modelowy służy zatem scaleniu tych różnych aktywności, służy wyznaczeniu wspólnego celu, który będzie przyświecał tym wszystkim, którym powinno zależeć na zachowaniu naszego cennego krajobrazu i środowiska