Asset Publisher
Obszary Natura 2000
Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.
Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
-obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
-specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha
Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.
Obszar Natura 2000 "Puszcza Notecka" PLB300015
Obszar Natura 2000 "Jezioro Kubek" PLH300006
Asset Publisher
Asset Publisher
Sporządzono Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane
Sporządzono Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane
Od 1 kwietnia br. obowiązuje na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu III edycja WŁPH. Dokumenty zatwierdzono na okres 10-letni, do marca 2027 r. Plany sporządza dyrektor RDLP w Poznaniu w uzgodnieniu z Marszałkiem Województwa i Polskim Związkiem Łowieckim.
Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane nierozerwalnie powiązane są z koncepcją rejonów hodowlanych. Głównym celem łowieckich rejonów hodowlanych jest wdrożenie idei wielkoobszarowego planowania w gospodarce łowieckiej. Rejony hodowlane to obszary obejmujące swym zasięgiem całoroczne areały bytowania lokalnych populacji zwierzyny. Granice rejonów są wyznaczane z uwzględnieniem lokalizacji wszystkich kompleksów leśnych i naturalnych ciągów migracyjnych zwierząt. Dla każdego rejonu hodowlanego WŁPH sporządzany jest oddzielnie.
Gospodarka łowiecka w Polsce prowadzona jest na zasadach określonych w ustawie „Prawo łowieckie", w oparciu o Roczne Plany Łowieckie i Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane.
Pierwsze historyczne WŁPH zostały opracowane w 1998 roku i obowiązywały w okresie od roku 1998 do roku 2007, czyli przez dziewięć lat – zgodnie z dyspozycją zawartą w rozporządzeniu Ministra Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Następne WŁPH sporządzono na okres 10-letni (od 01.04.2007 r. do 31.03.2017 r.). Aktualnie powstała III edycja WŁPH na okres 10-letni (od 01.04.2017 r. do 31.03.2027 r.).
Opracowanie planów wieloletnich poprzedzone było analizą i oceną realizacji zadań wynikających z poprzedniego dziesięciolecia. Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane stanowią cenną bazę informacji o lokalnych populacjach zwierzyny, zawierają wiele szczegółowych danych, między innymi: wyjściowe stany inwentaryzacyjne zwierzyny z początku okresu obowiązywania, opis struktury płciowej zwierzyny grubej, opis struktury wiekowej samców zwierzyny płowej oraz docelowe liczebności zwierzyny na koniec okresu obowiązywania planów.
Nadzór nad realizacją Wieloletniego Łowieckiego Planu Hodowlanego zapewnia Koordynator Rejonów Hodowlanych.
Zawarto w nich ocenę zagospodarowania każdego obwodu łowieckiego, podając liczbę i rodzaj urządzeń związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, zamieszczono powierzchnię obszarów obsianych lub obsadzonych roślinami stanowiącymi żer dla zwierzyny (poletek łowieckich), obliczono powierzchnię zagospodarowanych łąk śródleśnych i przyleśnych, ilość pasów zaporowych i ich łączną długość wyrażoną w kilometrach. Każdemu dzierżawcy i zarządcy Plan wytycza zadania polegające m.in. na gospodarowaniu lokalnymi populacjami i zagospodarowaniu obwodów łowieckich.